อยากเป็นฉันเมื่อวัยเยาวว์
ทุกคนเคยเป็นไหม? เคยเกิดความคิดที่อยากกลับไปเป็นเด็กไหม
ฉันเป็นคนนึงที่คิดเสมอว่า
ตอนฉันเป็นเด็ก ..............ไม่สบายอย่างมากก็ร้องไห้ กินยาแล้วนอนตื่นมาก็หายยยย
ตอนฉันเป็นเด็ก ..............อยากได้อะไรก็ขอพ่อแม่เอา...งอแงหน่อยก็ได้มา
ตอนฉันเป็นเด็ก...............หกล้มอย่างมากก็ร้องไห้ แม่เป่าให้ที่แผลก็หาย
ตอนเป็นเด็ก.................ผิดพลาดมาก็โดนตี ตีเสร็จก็รู้ว่าเป็นสิ่งที่ห้ามทำอีก
ตอนฉันเป็นเด็ก..............ตัดสินใจอะไรผิดก็มีคนสอน มีคนบอก เรียนรู้ได้จากครอบครัว
...........................................................................
พอฉันโตขึ้น.................ไม่สบายก็กินยา นอนตื่นมาก็ยังไม่หายดีเท่าไร
พอฉันโตขึ้น.................อยากได้อะไรก็ต้องดิ้นรนหาด้วยตัวเอง...ไม่พยายามก็ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ
พอฉันโตขึ้น.................หกล้มก็ต้องลุกขึ้นเองให้ไวที่สุด กลัวคนอื่นจะสมน้ำหน้า
พอฉันโตขึ้น.................ผิดพลาดมา โดนประนาฌ คนคอยปลอบประโลมก็น้อยเต็มที
พอฉันโตขึ้น................ตัดสินใจผิดแล้วว ผิดเลย ยอมรับด้วยตัวเอง พลาด ล้มเอง เจ็บเอง รักษาเอง
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ คนเรามันโตขึ้นทุกวัน จะให้เป็นเด็ดตลอดไม่ได้ อะไรที่ผิดพลาดก็ต้องเรียนรู้ ปรับแก้กันไปตามสถาณการณ์ที่จะเกิดขึ้น มันจะดีขึ้นหรือแย่งลงก็อยู่ที่ประสบกาณ์และความกล้าหาญที่เคยสั่งสมมา เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องเผชิญและก้าวผ่านมันด้วยตัวเอง
ในวันหนึ่งที่เรามีคนรัก มีเพื่อนฝูงมากมาย รุมล้อม ตอนนั้นเราก็ยังคงเรียนยรู้จากจุดที่เคยผิดพลาดจากผู้คนเหล่านั้นได้เช่นกัน
แต่ก็เถอะ ตอนนี้ ฉันก็ยังอยากเป็นเด็ก ในสายตาของพ่อแม่ที่ยังคอยคิดถึงฉันอยู่เสมอ นั่นแหละ ...
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น